Klamry korygujące wrastające paznokcie - Ortonyksja
Pojęcie ortonyksji pochodzi od greckich słów : „orthos”- prosto oraz „onyks”- paznokieć. Pierwsze klamry zaczęto stosować w latach 40-50 XXw. Rozwój metody przypada na lata 60 XXw. i zawdzięczamy go szkockiemu technikowi stomatologicznemu- Rossowi Fraserowi.
Klamry ortonyksyjne zakłada się w celu uniesienia bocznych, wrastających brzegów paznokcia oraz w celu wyprostowania płytki paznokciowej.
Zaletą zastosowania klamry jest natychmiastowe ustąpienie objawów bólowych. Odciągnięty paznokieć nie drażni dłużej skóry, dlatego komfort chodzenia zwiększa się od razu po zabiegu. Dodatkowo, w przypadku gdy w wałach paznokciowych powstały bolesne odciski, założenie klamry umożliwia usunięcie ich oraz chroni przed powtórnym ich powstaniem.
Kolejnym aspektem zastosowania klamer ortonyksyjnych jest uniknięcie zabiegów chirurgicznych. Jest to szczególnie ważne dla osób cierpiących na cukrzycę, ponieważ w przypadku tej choroby ryzyko komplikacji okołozabiegowych jest zwiększone. Dodatkowo chirurgiczny zabieg usuwania płytki paznokciowej może doprowadzić do trwałych jej deformacji i najczęściej nie rozwiązuje problemu.
Klient, który zdecyduje się na zabieg założenia klamry w żaden sposób nie jest wykluczony z życia codziennego. Klamra nie ogranicza sprawności ruchowej, nie przeszkadza podczas chodzenia oraz nie wymaga zwolnienia z pracy.
Istnieje wiele rodzajów klamer ortonyksyjnych. Dobór zależy od grubości i elastyczności płytki paznokciowej, sposobu oraz kąta wrastania, czasu trwania problemu oraz od głębokości wałów paznokciowych. O doborze klamry ortonyksyjnej decyduje podolog.
Terapia klamrą ortonyksyjną trwa zazwyczaj nie krócej niż pół roku. Podczas jej trwania konieczne jest przekładanie klamry przez podologa co ok. 6 tygodni.